ЎЎЎ Рыта Кінконг. Паэтычны спэцваяка Міхась Халецкі ды Якутыя. Койданава. "Кальвіна". 2021.

    Мікалай Халецкі – нар. 4 чэрвеня 1948 г. у в. Ланенка Дубровенскага раёну Віцебскай вобласьці БССР (СССР) у сям’і Міхася (старшыня калгасу) і Ганны (даярка) Халецких.

    Вучыўся Мікалай у Дзяцельскай школе, потым ў Дубровенскім СПТВ-35, працаваў у ПМК.

    Служыў у спэцвойсках на Кубе, у Каіры, на паўвыспе Даманскай на Далёкім Усходзе РСФСР.

    Потым служыў у Якуцкай АССР, дзе пачаў пісаць вершы, якія друкаваў у “Литературной газете” (Масква).

    Напачатку 90-х гадоў  вяртаецца на радзіму і на пачатку жыве ў в. Ляды (хаце бацькоў жонкі Марыі). Тут ён працягваў пісаць вершы. Ягоная расейшчына друкавалася ў газэтах “Віцебскі рабочы” ды “Дняпроўская праўда”.

    16 лістапада 2011 г. Мікалай Халецкі памёр і быў пахаваны на могілках м. Дуброўна.

 

 

                                                                 Деревня

                                                    Я люблю тебя, деревня,

                                                    С прической из густых садов,

                                                    Весны медовое цветенье,

                                                    Ладонь в мозолях от трудов.

                                                    Я люблю тебя, земля родная.

                                                    Колосья, нивы и луга.

                                                    И тебя, крестьянская, простая

                                                    Деревенская душа.

                                                    И чтобы мне ни говорили,

                                                    Но без деревни жизнь бедна.

                                                    Основа жизни — труд крестьянский

                                                    И щедрая на урожай земля.

 

                                                                  О сокровенном

                                                    Закольцованная в золото любовь,

                                                    Жемчужною удавкой — ожерелье…

                                                    И я бы сказал без лишних слов:

                                                    Для многих жизнь —

                                                    Лишь кошелька ущелье.

                                                    В лохмотья душу изорвали,

                                                    Прикрыв деньгами пустоту,

                                                    И только горе в сериале

                                                    Способно выдавить слезу.

                                                    Я б, грудь разрезав, вынул сердце,

                                                    Да это все не нужно вам.

                                                    Вы ждете принца в лимузине,

                                                    А у меня пустой карман.

                                                                       *******

    Творы:

    Аксамітная дубрава. Літаратурная старонка. // Дняпроўская праўда. Дуброўна. 11 верасня 2002. С. 3

    Аксамітная дубрава. Літаратурная старонка. // Дняпроўская праўда. Дуброўна. 1 лютага 2003. С. 2.

    Зарніцы. Спецыяльны выпуск абласнога літаратурнага аб’яднання № 13. // Віцебскі рабочы. 30 жніўня 2003. С. 5.

    Аксамітная дубрава. Літаратурная старонка. // Дняпроўская праўда. Дуброўна. 29 студзеня 2005. С. 3.

    Аксамітная дубрава. Літаратурная старонка. // Дняпроўская праўда. Дуброўна. 10 чэрвеня 2006. С. 2.

    Аксамітная дубрава. Літаратурная старонка. // Дняпроўская праўда. Дуброўна. 31 студзеня 2009. С. 6.

    Халецкий Н.  «Средь сугробов белых снегов...» // Дняпроўская праўда. Дуброўна. 25 студзеня 2017. С. 4.

    Літаратура:

*    Шаргаёва З.  С любовью к родным местам. // Дняпроўская праўда. Дуброўна. № 8. 28 студзеня 2012. С. 4.

    Рыта Кінконг,

    Койданава