ЎЎЎ 5. Німфадора Сьвіцязь. Адам Міцкевіч і Якутыя. Т. 5. Койданава. "Кальвіна". 2021.

 

 

 

    Сямёну Пятровічу Данілаву, які з 1961 г. ўзначаліў Зьвяз пісьменьнікаў Якуцкай АССР і доўгі час нязьменна кіраваў разам з братам Сафронам Данілавым якуцкай пісьменьніцкай браціяй, у 1977 г. было нададзенае званьне Заслужаны дзеяч культуры Польскай Народнай Рэспублікі.

    У інтэрв’ю Анджэю Банарскаму Сямён Данілаў, калі наведаў Польшчу ў Дні савецкай літаратуры, прызнаўся што ён “часам перакладае Міцкевіча”. /Kultura. Warszawa. Nr. 28. 1976. S. 3. Таксама Сямён Данілаў напісаў верш “Міцкевіч”:

 

 

                                                     МИЦКЕВИЧ

                                           Дьол курдук долгуйа тутабын

                                           Мицкевич гербэлээх манньыаты,

                                           Мин поэт буоламмын, быһыыта,

                                           Бу манан ордук киэн туттабын.

 

                                           Бу күн анныгар, сир үрдүгэр

                                           Поэт мөссүөннээх манньыаты,

                                           Бу көҥүл Польшаттат ураты,

                                           Булар букатын күчүмэҕэй.

    /Кыым. Якутскай. Сэтинньи 13. 1977. С. 4./

 

                                                      МІЦКЕВІЧ

                                           Як шчасьце ў далоні трымаю

                                           Манэту з Міцкевіча лікам,

                                           Я будучы так жа паэтам,

                                           Гонар вялікі з таго адчуваю.

 

                                           Бо на зямлі куды не пайсьці

                                           На манэце паэта выяву,

                                           Акрамя вольнае Польшчы як зьяву,

                                           Болей напэўна нідзе не знайсьці.

                                       Пераклаў Міндаўг Наваград